Dag 2 & 3
Door: Willemijn de Vrieze
Blijf op de hoogte en volg Willemijn
24 Oktober 2013 | Kenia, Kitui
Onze tweede dag in Kitui begon vroeg. Iets voor 09:00 uur liepen we naar SASOL office. Voor het eerst liepen we de route die we nog vele malen zullen lopen. De mensen zijn hier zo relaxt. Op kantoor , om 09:00 uur, openden Niek en ik onze laptop en zaten we klaar om te beginnen met onze eerste werkdag. Maar, hoe kan het ook anders, het ging allemaal pole pole. Om 09:00 uur komt iedereen aan op kantoor. Iedereen moet dan nog een beetje opstarten en doet rustig aan. Aangezien dat eerste uur op kantoor zo zwaar is, is er om 10:00 uur een chai pauze. Veel te leuk om mee te maken. Stel je voor dat iemand dat in Nederland introduceert, je zult keihard uitgelachen worden. Time is money, maar die slogan kennen ze hier niet.
De chai pauze was erg gezellig. We moesten iedereen een hand geven en ons aan iedereen voorstellen. Iedereen een hand geven moet trouwens elke ochtend als je aankomt op kantoor of als je aankomt bij de pauze.
Na de pauze begonnen we, samen met Anton, aan het voorbereiden van de training. Het begin ging een beetje stroef. We hadden erg weinig begeleiding waardoor we niet zo goed wisten wat de bedoeling was. Zelf kan ik niet zo goed tegen niets doen. Ook de hitte, benauwdheid, dorst en trek begonnen parten te spelen. Bij mij althans, Niek ging vrolijk door. Gelukkig was de lunch pauze alweer in zicht. Om 13:00 uur gaat iedereen naar huis om te lunchen. Om 14:00 uur moet iedereen weer terug zijn op kantoor.
Zodoende waren wij om 14:00 uur weer terug op kantoor. We klooiden nog wat verder aan ons plan. Helaas niet zoveel vooruitgang geboekt. Ik werd inmiddels ontzettend chagrijnig. Dat gebeurt wel vaker als ik moe ben ;) Om 17:00 uur sluit het kantoor. Normaal gaat iedereen wel rond 16:30 weg, maar we hadden een beetje print problemen. Op weg naar huis had ik mijn eerste gesprekje in kiswahili. Was ik zelf best trots op. Het was met een ontzettend oude man. Het gesprek ging als volgt:
Shikamoo mzee (goedendag meneer)
Marahaba mwanangu. Habari yako? (goedendag mijn kind. Hoe gaat het met je?)
Mzuri sana, na wewe je? (heel erg goed, en met u?)
Mzuri. Unatoka job? (goed. Kom je van werk?)
Ndiyo, ninatoka job. (ja, ik kom van werk)
En toen zei hij nog iets, wat ik niet verstond, met een hele grote lach.
’S avonds zouden Niek en ik gaan koken voor de andere studenten van Ex-change. Aangezien we, inmiddels ook Niek, allebei moe waren, namen we de taxi naar de supermarkt. Normaal gesproken lopen we natuurlijk, maar het begon ook al te schemeren en dan is de wandeltocht door de kleine straatjes ietwat aan de gevaarlijke kant. Jesse, een jongen uit ons huisje, ging mee omdat we water nodig hadden. Water uit de kraan kunnen wij niet drinken. Bovendien heerst er momenteel droogte in Kitui. Alle putten zijn leeg.
Dat brengt me bij het volgende punt. Wat ik zo onwijs mooi vind, is de manier waarop de mensen hier samen met de natuur leven. Ze kijken niet op internet wanneer er regen voorspeld is, nee, ze zien het aan de natuur. Ik zat op kantoor en hoorde ineens een kikker heel hard kwaken. Ik schrok er zelfs een beetje van. Harriet begon te lachen. Ze zei: “ Dat is een kikker die kwaakt. Dat betekent dat de regen eraan komt. Dan komen de kikkers uit hun schuilplaatsen'. Een andere manier waardoor ze hier weten dat de regen komt, is dat alle planten en struiken groen worden. De planten voelen blijkbaar aan dat de regen eraan komt en dan halen ze hun reserve water uit de grond om groen te worden, zodat ze dan al op gang zijn als de regen komt. Ik vind dat allemaal zo vet om te horen.
Vandaag, de derde dag hier, zijn we wederom om 09:00 uur naar kantoor gegaan. Dit keer wisten we dat we louter onze laptop klaar hoefden te zetten tussen 09:00 en 10:00 uur. Om 10:00 uur natuurlijk weer thee pauze en daarna een afspraak met Harriet om wat verduidelijking te krijgen over onze opdracht. De afspraak met Harriet leverde goede resultaten. Alles werd duidelijk en we konden eindelijk echt aan de slag.
Na werk ben ik met Niek het dorp in gegaan. Even langs de supermarkt en daarna naar een kleine overdekte markt. We kochten overheerlijke avocado’s voor 10 shilling per stuk. Dat is ongeveer 8 eurocent. Moet je even nagaan hoe hoog de import tarieven in Nederland zijn. En dan heb je hier nog lekkere biologische, echte, enorme avocado’s. We wilde ook graag mango’s. Die hadden ze, alleen dan wel ieniemienie. Ze zijn zo ongeveer 10 centimeter groot. Die kostten 3 eurocent per stuk. We haalden ook samosa's. Hmmmmmmm.
Vanavond zouden de meisjes uit het andere huis koken. We kregen pannenkoeken. Lekker met een banaantje en wat suiker erop. Ik ben vroeg op bed gegaan. Om een beetje mijn verhalen bij te houden. Er gebeurt hier zo veel elke dag. Het lijkt alsof ik hier al twee weken zit. Ik voel me al helemaal thuis en heb het ontzettend naar mijn zin.
Lala salama
23 oktober 2013, 22:16
De chai pauze was erg gezellig. We moesten iedereen een hand geven en ons aan iedereen voorstellen. Iedereen een hand geven moet trouwens elke ochtend als je aankomt op kantoor of als je aankomt bij de pauze.
Na de pauze begonnen we, samen met Anton, aan het voorbereiden van de training. Het begin ging een beetje stroef. We hadden erg weinig begeleiding waardoor we niet zo goed wisten wat de bedoeling was. Zelf kan ik niet zo goed tegen niets doen. Ook de hitte, benauwdheid, dorst en trek begonnen parten te spelen. Bij mij althans, Niek ging vrolijk door. Gelukkig was de lunch pauze alweer in zicht. Om 13:00 uur gaat iedereen naar huis om te lunchen. Om 14:00 uur moet iedereen weer terug zijn op kantoor.
Zodoende waren wij om 14:00 uur weer terug op kantoor. We klooiden nog wat verder aan ons plan. Helaas niet zoveel vooruitgang geboekt. Ik werd inmiddels ontzettend chagrijnig. Dat gebeurt wel vaker als ik moe ben ;) Om 17:00 uur sluit het kantoor. Normaal gaat iedereen wel rond 16:30 weg, maar we hadden een beetje print problemen. Op weg naar huis had ik mijn eerste gesprekje in kiswahili. Was ik zelf best trots op. Het was met een ontzettend oude man. Het gesprek ging als volgt:
Shikamoo mzee (goedendag meneer)
Marahaba mwanangu. Habari yako? (goedendag mijn kind. Hoe gaat het met je?)
Mzuri sana, na wewe je? (heel erg goed, en met u?)
Mzuri. Unatoka job? (goed. Kom je van werk?)
Ndiyo, ninatoka job. (ja, ik kom van werk)
En toen zei hij nog iets, wat ik niet verstond, met een hele grote lach.
’S avonds zouden Niek en ik gaan koken voor de andere studenten van Ex-change. Aangezien we, inmiddels ook Niek, allebei moe waren, namen we de taxi naar de supermarkt. Normaal gesproken lopen we natuurlijk, maar het begon ook al te schemeren en dan is de wandeltocht door de kleine straatjes ietwat aan de gevaarlijke kant. Jesse, een jongen uit ons huisje, ging mee omdat we water nodig hadden. Water uit de kraan kunnen wij niet drinken. Bovendien heerst er momenteel droogte in Kitui. Alle putten zijn leeg.
Dat brengt me bij het volgende punt. Wat ik zo onwijs mooi vind, is de manier waarop de mensen hier samen met de natuur leven. Ze kijken niet op internet wanneer er regen voorspeld is, nee, ze zien het aan de natuur. Ik zat op kantoor en hoorde ineens een kikker heel hard kwaken. Ik schrok er zelfs een beetje van. Harriet begon te lachen. Ze zei: “ Dat is een kikker die kwaakt. Dat betekent dat de regen eraan komt. Dan komen de kikkers uit hun schuilplaatsen'. Een andere manier waardoor ze hier weten dat de regen komt, is dat alle planten en struiken groen worden. De planten voelen blijkbaar aan dat de regen eraan komt en dan halen ze hun reserve water uit de grond om groen te worden, zodat ze dan al op gang zijn als de regen komt. Ik vind dat allemaal zo vet om te horen.
Vandaag, de derde dag hier, zijn we wederom om 09:00 uur naar kantoor gegaan. Dit keer wisten we dat we louter onze laptop klaar hoefden te zetten tussen 09:00 en 10:00 uur. Om 10:00 uur natuurlijk weer thee pauze en daarna een afspraak met Harriet om wat verduidelijking te krijgen over onze opdracht. De afspraak met Harriet leverde goede resultaten. Alles werd duidelijk en we konden eindelijk echt aan de slag.
Na werk ben ik met Niek het dorp in gegaan. Even langs de supermarkt en daarna naar een kleine overdekte markt. We kochten overheerlijke avocado’s voor 10 shilling per stuk. Dat is ongeveer 8 eurocent. Moet je even nagaan hoe hoog de import tarieven in Nederland zijn. En dan heb je hier nog lekkere biologische, echte, enorme avocado’s. We wilde ook graag mango’s. Die hadden ze, alleen dan wel ieniemienie. Ze zijn zo ongeveer 10 centimeter groot. Die kostten 3 eurocent per stuk. We haalden ook samosa's. Hmmmmmmm.
Vanavond zouden de meisjes uit het andere huis koken. We kregen pannenkoeken. Lekker met een banaantje en wat suiker erop. Ik ben vroeg op bed gegaan. Om een beetje mijn verhalen bij te houden. Er gebeurt hier zo veel elke dag. Het lijkt alsof ik hier al twee weken zit. Ik voel me al helemaal thuis en heb het ontzettend naar mijn zin.
Lala salama
23 oktober 2013, 22:16
-
24 Oktober 2013 - 11:38
Cees De Vrieze:
Wat een fijn verhaal weer. Ik heb weer het idee dat ik een beetje daar bij jullie ben. Dat tempo op kantoor zou mij wel liggen. En gezelligheid kent geen tijd. maar ja daar komen jullie niet voor. Er is werk aan de winkel.
Je brengt de sfeer daar wel helder over. Dat is heel fijn. Nou ik zie alweer uit naar je volgende dagen. Bedankt. Paps -
24 Oktober 2013 - 11:50
Florine Rahusen:
Lieve Willie,
Wat klinkt het allemaal vet, jammer dat ik niet bij je afscheidsparty kon zijn!! In Londen gaat alles goed, geniet er van en zie je snel weer.
Liefs,
Floor -
24 Oktober 2013 - 16:03
André Zandt:
Dag lieve mensen,
erg leuk zoals wij mee kunnen genieten van jullie avonturen in de bush.
Fijn dat jullie het zo naar je zin hebben.
Wat een enorme vooruitgang in de communicatiemogelijkheden nu ik bedenk dat Beer 11 jaar geleden dagelijks met de pen een reisverslag heeft gemaakt toen we met z'n 2en door Zuid Afrika hebben gereisd.
Fijne tijd gewenst en zie uit naar de volgende verslagen.
Lieve groet van zonnig Schier,
André
-
24 Oktober 2013 - 20:25
Ulco:
Geweldig om jullie belevenissen zo te kunnen volgen !
Succes met alles !
Gr. Ulco -
27 Oktober 2013 - 21:37
Jan Van Tricht:
Beste Willemijn,
Je hebt een heerlijke wijze van schrijven, waardoor ik het gevoel had dat er nog heel veel bladzijden na zouden komen.
Ik ga zeker weer op deze site kijken voor het vervolg.
Natuurlijk hoop ik dat je het naar je zin blijft houden en een leuk resultaat kan neerzetten.
Ik ben benieuwd of je Henk nog hebt gezien, die was in Kitui!!
Veel succes,
Jan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
