De eerste week

Afgelopen maandag ben ik begonnen aan een groot avontuur. Om 12:15 uur vertrok mijn vliegtuig richting Istanbul, om daar over te stappen naar Dar Es Salaam. In Dar moest ik nog een keer overstappen, dit keer voor de binnenlandse vlucht naar Mwanza.

Het afscheid op Schiphol was best heftig. Zo gek om afscheid te nemen van je dierbaren, terwijl je weet dat je de een over een paar maanden waarschijnlijk alweer ziet en anderen pas over een jaar. Het moeilijkste was natuurlijk het afscheid van Niek, die hier pas in december naartoe komt. Bij de douane vroegen een aantal mensen of het wel goed met me ging, omdat ik zo stond te huilen.

Maargoed, eenmaal bekomen van alle emoties, kreeg ik weer zin in het avontuur waaraan ik was begonnen. De reis is erg voorspoedig gegaan. Toen ik in Dar aankwam voelde het meteen alsof ik thuiskwam. De mensen, de taal, de geur, alles klopte. Ik vond het ook zo leuk dat ik meteen weer in het typische Afrikaanse terug was gekomen. Zo moest ik bijvoorbeeld mijn koffer opnieuw inchecken, omdat ik met een andere organisatie mijn ticket had geboekt. Aangezien ik overgewicht van mijn koffer had, moest ik bijbetalen. Vaste prijs per kilo zou je denken, maar nee hoor. Gewoon onderhandelen.

In Mwanza werd ik opgehaald door de chauffeur van Hotel Tilapia. Dit is het hotel waar ik nu werk als PR manager. Althans, dat is hoe ze me noemen, maar eigenlijk doe ik van alles wat. Ik maak lange dagen van 10-12 uur per dag. Ik heb dinsdag de hele dag geslapen na de lange reis. Woensdag ben ik echter direct begonnen. Het werk bevalt me goed tot nu toe. De eigenaren zijn ontzettend aardig en laten me echt meedenken hoe we het hotel beter kunnen maken. Vol aan de slag dus.

Het uitzicht vanuit het hotel is super mooi. Je kijkt uit over Lake Victoria. Er zitten hier onwijs veel mooie vogels en met geluk kan je zelfs een krokodil langs de kant zien liggen.

Ik ga proberen snel weer een stukje te schrijven.

Joe!